مهریور

سعی کن با همه چیز کنار بیایی

فرار نکن

زمین به شکل احمقانه ای گرد است

                                                  رسول یونان

می خواهی برو

ولی یادت باشد

وقت رفتن

پشت سرت را نگاه نکنی

"می خواهی اسمش را غرور بگذار"

یا هر چیز دیگری

ولی هر چه باشد

دوست ندارم

اشک هایم را ببینی

به هیچ کس نمی گویم

که با من چه کرده ای

به هیچ کس نمی گویم

فقط

در اتاقم را می بندم

صورتم را روی بالش می گذارم

و بی اعتنا به جهان

گریه می کنم

شاد و رنگارنگ نیست

دلگیر و خاکستری هم نیست

دنیای من

وجود ندارد

من دنیایی ندارم

که بخواهد خراب شود

میدانم

هرکسی دنیایی دارد

ولی دنیای من نابود شد

خراب نشد

نابود شد

چیزی از آن نماند

من

تمام 

شدم

دیگر سراغم را نگیرید

نه اینکه بخواهم پای تئوری عاشقانه ای را وسط بکشم

نه

کارم از این حرف ها گذشته

چند نفرم

تا خودم را فریب دهم

که تنها نیستم

ولی...

تنهایی قابل انکار نیست

که مثل یک لاله

پر از خون شده

ولی...

می دانی چیست؟

لاله ای که دل به قلب تو داده

واژگون است...

واژگونش کردی

نه اینکه

تو آدم خوبی باشی

نه!

قلبم شهید شد...

همین طور بیخودی چندتایی ثواب به جیب زدم